Kaç kişi olmuş?

31 Mayıs 2013 Cuma

34 YAŞ SENFONİSİNİ

2013 1 Haziran. Yaş 34. 
Yaşamın olgunluk dönemi. Sevinçlerin değiştiği, hüzünlerinse en verimli günleri. Ya da bize öyle gelen günler. 
‘Bu yaşıma gelene kadar böyle şey görmedim’ ifadesini tam da şimdi kullanmak istiyorum. Bu yaşıma gelene kadar 1 Haziran günü yücelerin yücesi bir gündü benim için. Unutanı yakalarım tavrındaydım. Hediye mesajlarını eşime ve tüm yakın çevreme 1 ay öncesinden vermeye başlardım. Yok ,bu yıl ilk kez heyecan yok. Bu benim Rönesansım mı yoksa bu yıla mı özgü? Bunu gelecek yıl bu zamanlarda anlayacağız ama mutluluğun Kafdağı denilen o yerde gizlenmiş olduğunu sanmak ya da böyle büyük felaketler bize hiç gelmeyecekmiş gibi yaşamak hazırlıksız misafire yakalanmak gibi bir şey. Afallayıp kalıyorsun. Yumuşak geçişler lazımmış aslında… ‘bir daha yüzüne bakmam, ben yoluma sen yoluna, ölüyor görsem bir bardak su vermem’ hayata karşı sert oynanan bir düellodan alıntı birkaç cümle gibi .Yumuşak geçişler lazım.. Hayata hazır olmak lazım… Kırıp dökerken sonra onları tekrar bizim toplayacağımızı unutmamak lazım… Herkesi kendimiz gibi bilmemek lazım… Sürekli hoş görmek yerine affedebilirim diyebilmek lazım…Lazım da lazım… Ama bunları görebilmek için de sanırım 34 yaşına gelmek lazım… O yüzden 34 YAŞ SENFONİSİNİ burada kesmek lazım.
O zaman geriye ne kalıyor: Gözlerimizi kapayıp dileğimizi tutalım!

Hiç yorum yok: